Το χωριό Τρυπηµένη βρίσκεται κτισµένο σε έναν λόφο στους πρόποδες του Πενταδακτύλου, µε θέα τη Μεσαορία. Κοντά στο χωριό βρισκόταν το Μοναστήρι του Αντιφωνητή. Κατά την παράδοση, το όνοµα το πήρε από τους πρώτους κατοίκους της, που ήταν τρείς βοσκοί, τρείς ποιµένες, Τρυπηµένη.

Σύµφωνα µε µια άλλη εκδοχή, υπήρχε µια µεγάλη τρύπα που διαπερνούσε έναν βράχο. Υπήρχαν δυο εκκλησίες. Η µεγάλη εκκλησία ήταν αφιερωµένη στην Παναγία Ελεούσας που η παράδοση λέει ότι προστάτευσε τους κατοίκους από τους Τούρκους κατά την Τουρκοκρατία. Η δεύτερη µικρή εκκλησία, που ήταν αφιερωµένη στους Άγιο Ανδρόνικο και Αγία Αθανασία και γινόταν πανήγυρη στις 9 Οκτωβρίου, κατεδαφίσθηκε. Ο πληθυσµός του χωριού πριν την εισβολή κυµαινόταν γύρω στους 360 κατοίκους οι οποίοι ήταν φιλόξενοι και εργατικοί. Οι κύριες ασχολίες τους ήταν η γεωργοκτηνοτροφία, το µάζεµα των ελιών, η συλλογή χαρουπιών και η καλλιέργεια χρυσοµήλων. Στην περιοχή των περιβολιών µε τα χρυσόµηλα υπήρχε µια µεγάλη δεξαµενή που κτίστηκε επί καιρού των Ενετών, από όπου διοχέτευαν το νερό από πηγή και διάτρηση, και στη συνέχεια πότιζαν τις χρυσοµηλιές. Στη περιοχή των περιβολιών επίσης υπάρχει µέχρι σήµερα ερείπιο εκκλησίας που ήταν αφιερωµένη στον Άγιο Αθανάσιο, Επίσκοπο Χύτρων Κυθρέας και πιστεύεται ότι από εκεί ξεκίνησαν οι πρώτοι κάτοικοι, γιατί υπάρχουν πάρα πολλές πέτρες που αποδεικνύουν ότι υπήρχε οικισµός. Στο χωριό υπήρχαν τέσσερα καφενεία για ψυχαγωγία των κατοίκων. Οι κάτοικοι του χωριού διακινούνταν προς τις πόλεις µε δύο λεωφορεία. Στις 14 Αυγούστου 1974 αυτά τα δυο λεωφορεία µετέφεραν τους κατοίκους του χωριού για τελευταία φορά στην ελεύθερη περιοχή της Αµµοχώστου και έκτοτε παραµένουν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα. Αγνοούνται 7 άτοµα. Σήµερα το χωριό κατοικείται από Τούρκους έποικους.